Tomasz BieniekPortfolio.

Czy w swiecie post-chrzescijanskim pojęcie grzechu staje sie anachroniczne i czy  przypisujemy je , temu co już odchodzi ? A może to pojęcie potrafi wnieść coś wartościowego do świata coraz bardziej zsekularyzowanego?

​

Na te pytania próbuje odpowiedzieć zaprzęgnąć do tego figure małpy. Zacznę od tego : żeby pojęcie grzechu mogło zaistnieć potrzebuje uznać istnienie zła. W chrześcijaństwie zło jest osobowe (istnieje figura szatana).Natomiast zastanawiam się czy zło jest osoba ,czy też brakiem dobra? Zatem czy jest inteligentne i świadome czy też jest cieniem w które światło dobra nie przenika?

​

Dla mnie bardziej intrygującą odpowiedzią jest uznanie iż zlo jest jednak przebiegłą ,dobrze znającą nature ludzką świadomością. Posługuje się figurą małpy zaczerpniętą  z symboliki średniowiecznej , w ktorej  uznawano iz szatan chytrze malpuje dobro , zmianiajac tylko jego kierunek. To słowo “małpuje “ jest niezwykle ważne ,”małpuje” znaczy że udaje ,Człowiek kiedy coś robi ma ku temu intencje ,malpa natomiast udajac jego ruchy robi to bezmyślnie. odbiera sens  tym ruchom .  Dlatego małpowaniu towarzyszy permanentny stan nienasycenia. Nie najemy się kiedy do ust podnosimy jedynie pustą łyżkę .a tylko wzmoży się nasz apetyt.

​

Kiedy doświadczamy pęknięcia egzystencjalnego, jestesmy nienasycenii i próbujemy zaspokoić swój głód, ale robimy to w “grzeszny” sposób, nie chcemy by ktoś o tym wiedział, nie chcemy mieć świadków, może nawet sami wolelibyśmy nie wiedzieć, kim jesteśmy naprawdę. W ten sposób izolujemy się od innych i od siebie, wpędzamy sie w stan pustki i samotności. 

​

Malpa swoim zachowaniem sprawia ze nie rozwiązujemy problemu tylko szukamy zastępczych zachowań , dryfując po jego powierzchni. 

​

Cykl obrazów Siedem Grzechów Głównych to próba intuicyjnego uchwycenia tej  istoty nienasycenia. sam bowiem bez przerwy daje sie nabrac  na to małpowanie które daje tylko złudzenie szczęścia. Przy każdym z obrazów ,szczegółowo postaram sie rozwinac te kwestie.

​

Zatem chrzescijański podział na siedem grzechów głównych uważam za mape ludzkich pęknięć egzystencjalnych i mój cykl obrazów traktuje jako drogowskaz kiedy i dlaczego  musimy uważać na przyczajoną małpę.